Yeni kültürleri ve etnik kökenleri keşfetmek maksadıyla bir gezi rezervasyonu yapmak için çeşitli festivallerden yararlanmaktan daha iyi bir şey yoktur. Bu sefer destinasyon olarak seçtiğim ülke Uganda: şempanzeler diyarı, vahşi yeşillikler ve ünlü Nil’in evi.
Güzel Başkent
Başkentin güzelliği, doğal yaşam biçiminde yatar: yeşil tepelerin içine dalmış sokaklarını begonviller süslüyor ve her köşede çok sayıda insan var: biri (birkaç) kaldırımda oturuyor, biri çimenlerde yatıyor bir ağacın gölgesinde, diğerleri omuzlarında bir kova ile taze yumurta satıyor.
Uganda turunuzda en çok göreceğiniz şey, sözde boda boda: Bu yerel motosiklet sürücüleri gerçekten şehrin her köşesinde, her yerde; bazen aniden mantar gibi ortaya çıkarlar ve hiç yoktan sadece “nereye gitmek istersin?” diye soran bir ses duyarsınız.
Şehir merkezinde kesinlikle kaçırmak istemediğim ilk durak Taksi Park: aslında bir otobüs terminali ve minibüs durağı. Yüzlerce otobüs birbirine yapışmış gibi, yolcuları alıp yola çıkmayı bekliyor. Sanki pazardaymışız gibi otobüslerin muavinlerinin sesleri ve bağırışları: “Entebbe!”, “Jinja”, “Kigali” vb. Tüm bunları, Ankara, İstanbul, Kayseri gibi düşünebilirsiniz.
Yerel pazarları ve temsil ettikleri renk ve kokuları seven biri olarak, kelimenin tam anlamıyla meyve, sebze ve kocaman yeşil muzlar arasında yürüdüğüm Nakasero Pazarı’nın atmosferini paylaşmadan edemedim!
Hayatımda hiç bu kadar çok muzu bir arada görmemiştim: Sonra muzu üreten ilk Afrika ülkesinin Uganda olduğunu ve muz bitkisinin ağacı ve yaprakları da dahil olmak üzere meyve suları, bira, un ve ayrıca kozmetik yapmak için kullanıldığını öğrendim.
Oradan çok uzakta olmayan Owino Pazarı var: belki de şimdiye kadar ziyaret ettiğim en büyük pazar, tezgahlar arasında kendimi kolayca kaybedip, kuru meyve ve baklagillerin ardındaki dünyayı keşfediyorum.
Jinja, egzotik bir adı olan ve en ünlü nehirlerden biri olan Nil’e ev sahipliği yapan bir köy.
Sonsuz yeşil bir vadiye dalmış, aslında dünyanın en uzun ikinci nehrinin kaynağında yatıyor.
Jinja’daki günlerim, mavi kuşların büyülü cıvıltıları ve onlarla konuşmaya çalıştığınızda sizi dinliyormuş gibi görünen komik maymunların bakışları arasında geçti.
Kirlenmemiş doğa, hayvanlar ve insanların kendiliğindenliği ile olan bağ, bana kendimi evimde hissettiren çok fazla huzur ve bütünlük veriyor. Şaşırtıcı olmayan bir şekilde, maymunlara da isim veriyorum. Yemin ederim hiç ayrılmak istemedim!
Uganda yolculuğumun varış noktası Entebbe kasabası.
Entebbe, Victoria Gölü’nün üzerinde bulunuyor.
Entebbe’ye gelince, pek bir şey görmedim: merkezden uzakta, yerel köylerin ortasında ve doğrudan gölün üzerinde küçük bir otel rezervasyonu yaptıktan sonra, Uganda’nın bana daha iyi sunduklarına yer vermeyi tercih ettim: sanat benim için daha heyecan verici, doğanın kendisi.
Botanik bahçesini gezmeme gerek yok, çevremdekiler tek istediğim şey, gerçek Afrika’ydı: Tarzan usulü iple bir yerden bir yere atlayan çocuklar, yolun ortasında yumurta pişiren kadınlar ve ağaçların rüzgarda hafif hışırtısı eşliğinde baobab gölgesinde uyuyan erkekler..
Her ülkenin en iyi yanının insanları olduğuna inanıyorum. Muhtemelen bu, kocaman gülümsemeleri ve parıldayan gözleriyle insanların bu kadar gerçek olduğunu ilk kez hissediyorum.
Çok fazla turist yok, bu nedenle özgünlük hala Uganda’nın büyük avantajlarından biri.
FABE TRAVEL