LAKE TURKANA / KENYA
GEÇMİŞTEN GÜNÜMÜZE UZANAN KÖPRÜDE ADIM ADIM 14 AY
ASYA – AFRİKA 2002 – 03
Sekiz günlük Lake Turkana gezisi gerçekten çok zorlu ama bir o kadar da keyifli bir safari oldu.
Gezi, toplam 1800 kilometrelik bir yolculuktu ve bunun sadece 200 kilometresi asfalt yollarda, kalanı da dört çeker aracımızın bile zaman zaman oldukça zorlandığı toprak yol koşullarında gerçekleşti. Bu gezide Kuzeybatı Kenya’yı da yakından görmüş oldum. Ve diyorum ki sizlere yatıp kalkıp halimize şükretmemiz gerek. Durum oldukça kötü. İnsanlar sazlardan ve ağaç dallarından yapılmış kulübelerde yarı çıplak yaşıyor ve bir teneke su için kilometrelerce yürümek zorunda kalıyorlar.
Nairobi’nin kuzeyindeki Samburu Milli Parkı, küçük ama hayvan popülasyonu açısından oldukça verimli bir yer. İlk kez bu kadar kalabalık fil ve zürafa sürülerini burada gördüm. İlk ve son kez Serengeti’de bir tane leopar görebildiğimizde kendimizi oldukça şanslı saymıştık ama burada dört ayrı noktada yedi leopar ve bir yavru görme şansımız oldu.
İyice toza boğulduğumuz iki günlük Chobi Çölü geçişinde gerçekten “in the middle of nowhere” olayını yakından yaşadım. Her yer ve her şey aynı. Susuzluktan çatlamış bir toprak, soda ve tuz kalıntıları ya da tamamen taş dolu kilometrelerce uzayan bir boşluk ve bu ıssızlığın vahalarında develeri ile yaşamaya çalışan Rendile ve Gabra insanları.
Lake Turkana, bir Dünya Kültür Mirası. Turkana insanları çok farklı. Hala göçebeler. Bölgede 30 yıldır kazı yapan Torino Üniversitesinden bir İtalyan antropologla uzun uzun Afrika’nın 10.000 yıl önceki coğrafyasını konuşuyoruz. Böylesi bir yerde yılın 6 ayını geçiren bu bilim adamına saygı duymamak elde değil. Pamukkale Hieropolis kazılarını da aynı üniversiteden bir ekip yapıyormuş ve Hieropolis ile ilgili çok şey anlatıyor bana.
Gezinin yedinci akşamı Marallal’daki kamp yerimizde aynı rotayı tersten yapacak üç Almanla karşılaşıyoruz. Şoförleri yolu ilk kez geçecekmiş. Dilerim çölün ortasında yollarını kaybetmezler. Oldukça zor.
Artık Kenya’yı terk etme zamanı. Çarşamba ve Perşembe Etiyopya vizesini bekleyip cuma sabahı dört etaplı yolculuğa başlamam gerekiyor. Yağmur mevsimi kapıda. Bir başlarsa nehirler geçilmez hale gelecek ve günlerce yollarda kalabileceğim. Cumadan itibaren
Nairobi-Isiolo, Isiolo-Marsabit, Marsabit-Moyale sınır kasabası, Sınır-Seshamani geçişlerini yapacağım. Tabii bu yolculuğun ilk günü hariç diğerleri hayvan ya da yiyecek taşıyan kamyonlarla olacak. Maalesef otobüs yok. Şansım yaver giderse her gün kamyon bulabilirim, ki oldukça zor. Ayrıca geçeceğim bu bölgenin oldukça emniyetsiz olması nedeniyle her kamyonda G-3lü korumalar olduğunu da belirteyim.
Sevgiyle ve sevgimle kalın hepiniz…
Dr. Faruk BUDAK
